چشم ها احتمال ابتلا به آلزایمر را پیش بینی می نمایند
به گزارش وبلاگ مهر و موم، دانشمندان با انجام یک پژوهش تازه می گویند دستاورد های این یافته آن ها ممکن است روزی راه را برای یک آزمایش ساده چشمی هموار کند که می تواند به پیش بینی خطر ابتلا به بیماری هایی مانند بیماری آلزایمر، رایج ترین شکل زوال عقل، یاری کند.
به گزارش وبلاگ مهر و موم، آلزایمر یک بیماری زوال مغزی است که معمولا به کندی آغاز می گردد و به تدریج رو به وخامت می رود. به عبارت دیگر، این بیماری ممکن است دهه ها قبل از آغاز اولین علائم، آغاز گردد در حالی که فرد متوجه هیچ اختلالی نمی گردد. با این همه هیچ بیماری بدون علامت و نشانه نیست و بیماری های مربوط به زوال مغز نیز از این قاعده مستثنی نیست. تحقیقات تازه نشان می دهد که نازک شدن شبکیه چشم افراد در میانسالی با عملکرد شناختی او در زندگی اولیه و بزرگسالی مرتبط است.
اشلی بارت یانگ از دانشگاه اوتاگو نیوزیلند می گوید؛ متأسفانه دانشمندان هنوز نتوانسته اند آلزایمر پیشرفته را درمان نمایند و شیوع دنیای این بیماری در حال افزایش است. شناسایی افراد در مرحله پیش بالینی، زمانی که ممکن است هنوز فرصت مداخله وجود دارد، بسیار مهم است. افراد مبتلا به آلزایمر اغلب با اختلالات بینایی روبرو هستند که ممکن است به سردرگمی ذهنی، بی نظمی و کناره گیری اجتماعی منجر گردد. در واقع همه این ها علائمی هستند که همراه با از دست دادن حافظه، زندگی روزانه میلیون ها نفر از مبتلایان به این بیماری را در سراسر دنیا مختل می نمایند.
با این حال، این اولین بار نیست که دانشمندان متوجه شده اند که چشم ها می توانند پنجره ای به مغز باشند. بیش از یک دهه پیش، محققان پروتئین های آمیلوئید بتا، مشخصه آلزایمر را در شبکیه افراد مبتلا به این بیماری پیدا کردند و مطالعات تصویربرداری بعدی چشم نشان داد که بیماران آلزایمر نیز شبکیه نازک تری داشتند. یک مطالعه در سال 2018 بعلاوه ارتباط قوی بین بیماری آلزایمر و سه بیماری شایع چشمی، از جمله گلوکوم و دژنراسیون ماکولا را نشان داد. اگرچه کشف چنین ارتباط هایی بسیار جالب توجه بود، عوامل خطرزا برای آلزایمر زیاد و متنوع است، بنابراین در حال حاضر، هر گونه ارتباط بین آلزایمر و سلامت چشم هنوز تحت آنالیز شدید دانشمندان است.
در مطالعه تازه، محققان داده های حاصل از مطالعه طولانی مدت Dunedin را که زندگی بیش از 1000 نوزاد متولد شده در اوایل دهه 1970 در یکی از بیمارستان های نیوزلند را از بدو تولد دنبال نموده است، آنالیز کردند. پنج دهه بعد، بارت یانگ و همکارانش برای تجزیه و تحلیل خود، زیرگروهی متشکل از 865 بزرگسال را که در سن 45 سالگی اسکن چشم انجام داده بودند، به همراه مجموعه ای از تست های عصب روانشناسی در بزرگسالی و اوایل کودکی، به عنوان بخشی از آزمایش Dunedin را انتخاب کردند. ضخامت دو قسمت مختلف شبکیه (لایه های فیبر عصبی شبکیه و لایه های سلول گانگلیونی) در اسکن ها میزان گیری شد.
تجزیه و تحلیل نشان داد که شرکت نمایندگان در مطالعه با لایه های نازک تر شبکیه در تست های عملکرد شناختی، چه در بزرگسالی و چه در دوران کودکی، امتیاز کمتری کسب کردند. با این حال، هیچ ارتباطی بین نازک شدن شبکیه و کاهش کلی عملکرد شناختی (بین دوران کودکی و میانسالی) که نشان دهد چیزی در مغز در حال وقوع است، یافت نشد. در حالی که لایه های نازک تر فیبر عصبی شبکیه در سن 45 سالگی با کاهش سرعت پردازش مغز از دوران کودکی مرتبط بود، این نتیجه ممکن است فقط نشانه ای از پیری عمومی باشد و لزوماً با بیماری آلزایمر مرتبط نباشد.
بارت یانگ، سرپرست این مطالعه می گوید: یافته ها نشان می دهند که [ضخامت شبکیه]می تواند شاخصی از سلامت کلی مغز باشد. اینکه آیا آزمایش چشمی برای پیش بینی بیماری پیچیده و موذی مانند آلزایمر عملی است یا نه، ناشناخته به جای مانده است. با این حال، تعدادی از مطالعات قبلی از جمله افراد مبتلا به زوال عقل، نشان داده اند که نازک شدن شبکیه ممکن است قبل از زوال شناختی و تشخیص زوال عقل رخ دهد. تحقیقات بیشتری ضروری است تا ترتیب رویداد ها را از هم جدا کنیم تا ببینیم آیا نازک شدن شبکیه واقعاً قبل از آغاز آلزایمر است یا خیر. آیا تغییرات شبکیه چشم، علائم ثانویه این بیماری هستند یا صرفاً منعکس نماینده افزایش سن یا سایر عوامل سبک زندگی هستند.
علیرغم همه احتمالات، محققان به وضوح فکر می نمایند که آنالیز نازک شدن شبکیه چشم به عنوان یک نشانگر زیستی تغییرات شناختی، با توجه به آنچه تا به امروز کشف شده و بار فزاینده بیماری آلزایمر، ارزش پیگیری دارد. با توجه به اینکه تست های معمول چشم نسبت به اسکن های تصویربرداری مغزی که معمولاً برای آنالیز سلامت مغز استفاده می شوند، ارزان تر هستند، در صورت انجام مطالعات بیشتر، جایگزینی ارزان تری برای نظارت بر تغییرات سلامت مغز در طول زمان خواهند بود. بارت یانگ می گوید: در آینده، این یافته ها می تواند منجر به استفاده از [هوش مصنوعی]برای گرفتن یک اسکن توموگرافی انسجام نوری معمولی، اجرا شده به وسیله اپتومتریست، و ترکیب آن با سایر داده های سلامتی برای مشخص خطر احتمالی ابتلا به آلزایمر گردد. نتایج این مطالعه در نشریه JAMA Ophthalmology منتشر شده است.
منبع: sciencealert
ترجمه: مصطفی جرفی-وبلاگ مهر و موم
منبع: فرارو